müebbete mâhkum,
kendi yalnızlığında.
müebbet.
iyi halden serbest kalmak hâyâl!
af gibi!
kendini affetmeden olmaz.
devrim
gidişim
benim değil sadece, hepimizin... -iletişim gibi-
zor
bazen iki arada kalırsın, bir sokakta.. ve hatta nefes alırsın, veremezsin bir daha...
üstâda saygı
sevgili dostuma sevgiyle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder