ben kalıyorum

bugün
bıraktı cümlelerim
yakanı,
sana yönelmeyecekler
artık!
nefreti kalmadı
neferin,
aşkın,
hatta gözündeki ferin.

sen gideli değişti dünya,
başka bir yer oldu,
başka bir mevsim.

paspas gibi
bilerek çiğnetilen
işte o benim,
ruhsuz aksim.

kâr değil bilirim
ne söylense,
anlamayan benim
zira
laftan.

sen uzaklara dalarken,
yarı hüzünlü gözlerinle,
giderken tam da hüznün
en derinine,
alma yanına beni,
ben zaten oradayım.

kendine iyi bak,
"arkadaşım"
"kadınım"
"düşmanım"
tek dostum,

sen
gitmelisin...