BAKIRDAN KARAYA

I
Kokun ellerimde yine,
Yokluğunda
Ellerim yoldaş bana.

Bakır rengi bir yolda
Renklerin
Yoldaş bana..

II
Kara atlılara benzerdi
Saçların,
Mahşerin dört atlısı.

Yurdum gibi..

Bakırdan bir güneş
Kesmezdi yolunu
Yeleleri
Rüzgarında salınır.

III
Kızıl bir güneşe benzer
Bakışı,
Bir Şarkıda
Kaybolur.

Yokluğunda
Var olur.

Bakır rengi bir gün başlar,
Uzun
Bakırdan bir gün.

Bilmem kaçıncı merdivende
Solan bir aşka içerim.

Gün batımı bile
Bakırdan olur.

IV
Hayat bazen
Bakır rengi bir külden
Gece karası bir güle dönüyor.

Yanık bir gül
Batan güneşten
Yeğ oluyor.

V
Bakırdan bir toz,
Savrulur yüreğime.
Kara bir gece çöker,
Kalbime.

Kara saçların örter suçlarımı.

Bakırdan kara bir toz,
Örter üzerimi.
Kabirde bile rahat bırakmaz,
Kara, kapkara saçların.

VI
Haydi sök al!
Kara topraktan
Gömdüğünü.

Ellerinle sarıp sarmalayıp
Bıraktığını.

Sen bilmezsin,
Gece
burada o kadar da karanlık değil!

Saçlarından kara ne var?


Yineleyelim o hal,
Tek gördüğüm gece karası.

Bakırdan bir güneş
Batar,
Batıda.

Oysa,
Aman neyse...

VII
Yoksun,
Hep yoksun
Hiç!
yoksun.

Nefesin vursa
Yüzüme
Ben öylece uyusam.



Kara saçların
Boynuma dolanmış.

Sevgili celladım
Ben gülümsüyorum
Yüzüne,
Sen;
Beni öldürmekte..